Skip to main content

Het thema biodiversiteit heeft me aan het denken gezet.

Wil ik dat de overheid, dus zowel het Rijk als mijn eigen gemeente, me dingen oplegt, zodat ik sneller kan bijdragen aan een verlaging van de CO2-uitstoot? Of wil ik dat ik gewoon op alle onderdelen zelf bepaal wat en hoe ik ga bijdragen aan dit grote vraagstuk?

Wel of niet een warmtepomp?

Ik vind het ingewikkeld. Mijn CV-ketel moet binnenkort misschien vervangen worden. Gelijk denk ik in kansen: “Nu kunnen we misschien wel een warmtepomp gaan gebruiken.” Maar als ik dat met mijn omgeving deel, hoor ik alleen maar bezwaren, twijfels, redenen waarom ik nog even zou moeten wachten.

En dan sla ik dus lam, dan weet ik het niet meer.

In dat geval zou ik heel graag van een onafhankelijke partij opties willen ontvangen, inclusief offerte. Ik hoef dan ‘alleen’ nog maar een handtekening zetten en dan ben ik ontzorgd. Maar hoe onafhankelijk is die partij? De twijfel blijft.

“Dat bepaal ik zelf wel.”

Als het gaat om wel of geen vlees eten, minder spullen kopen, minder met de auto rijden. Dat kan ik prima zelf bepalen. En als het onaantrekkelijker gemaakt wordt (bv door vlees duurder te maken of parkeren minder gemakkelijk), vind ik dat prima.

Duurzaamheidscafé 26 maart: polderen kan niet meer?

Even terug naar het Duurzaamheidscafé van 26 maart. Tijdens die avond gaan we met 2 sprekers, Hans Bosselaar en Siward Zomer, in gesprek over de rol van de overheid. En over de vraag of polderen wel het juiste model is als het gaat om grote vraagstukken, zoals het klimaatvraagstuk.

Hans is van mening dat de overheid veel meer regie moet nemen om versnelling op gang te krijgen. Siward daarentegen vindt juist dat de ideeën van onderaf moeten komen, vanuit burgerinitiatieven. En dat de overheid daarin moet faciliteren en ondersteunen. Het belooft een interessante avond te worden. (Er zijn nog kaarten beschikbaar: tickets bestellen)

De bij weer blij?

Ik werd wel blij toen ik onderstaand bericht las. Een geweldig initiatief waarbij de wetenschap en het bedrijfsleven hun kennis en krachten hebben gebundeld om de insectenpopulaties te redden. En minister Carola Schouten omarmt de plannen en zal het mede financieel ondersteunen. Geweldig dat deze partijen gewoon van start zijn gegaan en niet eerst hebben gewacht op een financiële prikkel. Namens de insecten: dank!