Liever luisteren? Dat kan, klik dan hier.
Ik krijg regelmatig de opmerking ‘Zo, jij bent lekker bezig zeg!’. Dat klopt, ik ben lekker bezig. Maar dan de vervolgvraag: ‘Wat doe jij nu eigenlijk precies? De ene keer gaat het over schulden, dan weer over moestuinen. Ik snap het niet meer.’ En ook dat snap ik. Ik leg het uit. Want dat groen en sociaal samen gaan, staat voor mij als een huis.
Van schulden naar moestuinen
Ik geef om mensen. Je wordt ergens in een land geboren. Met een goed of minder goed stel hersens. Je ouders zijn er wel of niet voor je. Je ontmoet fijne vrienden en je huidskleur is donker of blank. Ga zo maar door. Het startpunt van het leven is voor iedereen anders. En dus niet gelijk. Want wat heb ik een geluk gehad dat ik in Nederland ben opgegroeid met liefhebbende ouders, een prima stel hersens en mijn financiën op orde. Hierdoor realiseer ik me des te meer dat dit geluk niet voor iedereen opgaat. Mijn drijfveer om me o.a. in te zetten voor mensen met schulden, laaggeletterden, vluchtelingen komt vanuit dit besef. In mijn projectenoverzicht zie je daar voorbeelden van.
Groene interesse aangewakkerd
In 2017 ben ik aan de slag gegaan voor de Green Capital Challenges. Vanuit die interesse ben ik met allerlei mensen en initiatieven in aanraking gekomen die zich inzetten voor duurzaamheid. Wat een mooie groep gedreven groene doeners en denkers. En groen betekent zorg voor biodiversiteit, stadslandbouw, moestuinen, klimaatadaptatie, gezond eten en bewegen en nog veel meer. Groen in de breedste zin van het woord.
Sindsdien mocht ik aan vele mooie projecten werken die aan die thema’s raken. Zo heb ik circa 18 duurzaamheidscafés mede-georganiseerd, wat ontzettend leerzaam was. En ik ben momenteel betrokken bij de expertgroep ‘vitale, groene stad’, waarbij we een manifest hebben opgesteld om de stad in al z’n facetten groen en vitaal te maken en te houden.
Mijn eigen moestuin
Net voordat Corona uitbrak, ben ik zelf met een moestuin gestart. Dit heeft mij echt veranderd. Ik ben me zoveel meer bewust van wat ik eet, hoe de natuur functioneert en dat we als mensen te gast zijn op aarde. Én het heeft mijn ondernemersgeest geprikkeld. Momenteel maak ik plannen waarbij groen en sociaal nog meer samenkomen. Zodra het concreter wordt, zal ik erover schrijven.
Eigenlijk wist ik het ergens altijd wel, want iedere keer dat ik in aanraking kwam met natuur, moestuinen, groen werd ik blij. Als kind al in de tomatenkas van mijn opa.
Groen verbindt en groen zorgt voor bewustwording, samenzijn en afschakeling. Dat maakt groen sociaal.
Mijn rol als interviewer
Ik draag het liefst bij als interviewer. Voor mij maakt het niet uit of iemand bestuurder is, vrijwilliger, inwoner of directeur. Het gaat mij om het verhaal: wat kunnen we van jou leren? En hoe kunnen we die informatie zodanig verspreiden dat zoveel mogelijk andere mensen er baat bij hebben?
